In memoriam Jill Stolk

Gisteren, 9 januari, nam een groot gezelschap afscheid van de schrijfster Jill Stolk (22 september 1949 – 2 januari 2019), op begraafplaats Oud Eik en Duinen in Den Haag. De belangstelling was zo groot, dat de beschikbare ruimtes te klein waren. Vrienden en bekenden uit haar verschillende werkgebieden — muziek, het Indische, de letteren, yoga — kwamen Jill de laatste eer bewijzen.

Tot het laatste moment werkte zij in het hospice samen met haar zonen aan haar laatste roman. Bij de uitvaart werd onder andere een geluidsopname gedraaid waarop zij zelf de proloog voorlas met haar karakteristieke dictie en stemgeluid.

Jill Stolk debuteerde in 1983 bij uitgeverij Moesson met Scherven van Smaragd, een echte tweede-generatie-roman, en publiceerde in de jaren daarna nog veel columns, recensies en andere artikelen over Indische onderwerpen. De titel van haar roman uit 1992 werd bijna een gevleugelde uitdrukking: De zwijgende vader.

Op de Tong Tong Fair was Jill Stolk een bekende verschijning. In de Houtrusthallen viel ze al op door met een sandwichbord voor haar nieuwe boek door de gangpaden van de Pasar Malam Besar te rolschaatsen. Ze is meermalen op de TTF-podia geïnterviewd, las voor uit eigen werk, maar deed ook mee aan een historische modeshow en gaf ooit aan het begin van een festivaldag een yogales.

Jill Stolk was een originele Indische stem, die vooral ‘opkwam’ voor de tweede generatie. Hoewel ze de Indische wereld “een slangenkuil” noemde, was ze er toch sterk bij betrokken.

De aanwezigen op Oud Eik en Duinen kregen een narcis mee, met een naamkaartje van Jill eraan, en de toevoeging “vergeetmijnietje”.

Vergeten zullen we je zeker niet, Jill!

SIEM BOON